عادی میشه! عادت میکنی!به همه چیز؛
به نبودنا ، عوض شدنا ، جای خالیا ، نخندیدنا ، نخوابیدنا..
ولی مهم اینه چجوری عادت میکنی...
عادت میکنی بعد از هزار باری که صداش زدی ک بعد یادت افتاده
که دیگه نیست جوابتو بده...
عادت میکنی بعد از دوستت دارمی که گفتی و بغض کردی از اینکه
از لباش دوست دارم در نیومده مثه قبل...
عادت میکنی به صندلی خالی روبه روت ، به شب بخیر نشنیدن ،
به فاصله بین انگشتات که خالیه...
عادت میکنی به درد کردن خنده هات ، به یادِ حرفاش افتادن
وسط گریه و کشیده شدن لبات و بیشتر شدن اشکات ...
عادت میکنی به تا صبح را زدن به سقف و مرور کردنِ همه
چیز از اول و نفهمیدن اینکه چی شد که تهش اینجوری شد...
عادت میکنیم ! :(
ولی به چه قیمتی؟؟؟ ?
کلمات کلیدی:
